Cara Mengira Kos Berubah: Contoh & Amalan Terbaik

Jika anda adalah seseorang yang memiliki perniagaan atau jika anda berfikir untuk memulakan perniagaan, kemungkinan besar, anda telah menemui istilah Kos Berubah. Banyak jenis kos yang berbeza dikaitkan dengan perniagaan dan mungkin yang paling penting dari mereka semua adalah kos berubah-ubah.

Kos berubah membantu perniagaan menetapkan harga untuk produk atau perkhidmatan mereka dan membantu dalam belanjawan keseluruhan untuk proses pengeluaran mereka.

Dalam kewangan dan perakaunan, kos pembolehubah ditakrifkan sebagai jenis kos yang berubah dengan pengeluaran, jualan dan pendapatan kasar. Ia adalah kos berulang kepada syarikat dan naik dan jatuh berdasarkan berapa banyak barang atau perkhidmatan yang dihasilkan atau disediakan.

Syarikat-syarikat yang mempunyai kos pembolehubah yang tinggi lebih cenderung mempunyai margin keuntungan yang lebih rendah tetapi mereka juga syarikat yang dapat mencapai titik putus dengan mudah. Kami akan meneliti butiran kos pembolehubah, contoh kos pembolehubah dan mengira kos pembolehubah untuk perniagaan anda dengan contoh.

Contoh kos pembolehubah

Terdapat banyak jenis kos pembolehubah dalam syarikat atau kemudahan pengeluaran.

Beberapa contoh biasa kos pembolehubah ialah:

1. Buruh

Buruh adalah kos pembolehubah nombor satu. Buruh juga dirujuk sebagai buruh kadar sekeping kerana ia adalah upah yang dibayar kepada buruh berdasarkan output mereka sebagai pampasan untuk kerja mereka. Kebanyakan jenis kemudahan pengeluaran dan pembuatan dikenakan caj buruh yang perlu dibayar setiap hari/mingguan dan kos ini berubah-ubah kerana ia meningkat apabila terdapat lebih banyak jam/unit yang dihasilkan dan lebih rendah apabila kurang.

Sebagai contoh , syarikat pembuat kasut perlu mengupah buruh berdasarkan rancangan pengeluaran mereka. Sekiranya mereka merancang untuk mengeluarkan 10,000 unit dalam tempoh 10 hari dan setiap orang boleh membuat 10 keping setiap hari, maka kos buruh untuk 100 buruh perlu dipertimbangkan.

2. Bahan mentah

Bahan mentah adalah satu lagi kos utama dan dikaitkan dengan jumlah pengeluaran yang telah dirancang. Sebagai kos pembolehubah biasa, kos bahan mentah meningkat apabila terdapat tahap pengeluaran yang dirancang lebih tinggi dan lebih rendah apabila syarikat perlu menghasilkan lebih sedikit. Bahan mentah atau kos bahan langsung adalah kos yang berkaitan dengan pembelian bahan yang masuk ke dalam membuat produk.

Sebagai contoh : Bahan mentah syarikat kasut termasuk kulit, fabrik, cat, aksesori, tali kasut, tapak getah dan lain-lain. Bahan ini sama ada dibeli sebagai bahagian atau sebagai bahan dan dibuat di kemudahan pengeluaran.

3. Kos penghantaran

Kos penghantaran atau kos pengangkutan ialah kos yang perlu dibayar oleh syarikat untuk mengangkut bahan ke kemudahan pengeluaran dan barangan perkilangan daripada pengeluaran ke pengedaran atau godown.

Kos ini juga meningkat atau berkurangan dengan bilangan barangan yang diambil dan fro dan oleh itu berbeza dengan tahap pengeluaran.

Contohnya : Syarikat kasut perlu membayar caj pengangkutan untuk membawa pelbagai jenis bahan mentah ke dalam kilang. Sebaik sahaja barangan dikeluarkan, semua barangan perlu dihantar ke kemudahan pengedaran supaya ia boleh sampai ke peruncit dari sana. Kos ini akan dianggap sebagai sebahagian daripada kos berubah.

Contoh lain kos pembolehubah termasuk:

Bayaran kad kredit untuk syarikat semasa penggunaan kad kredit (kebanyakannya dalam industri perkhidmatan)
Komisen seperti kerja lebih masa, komisen jualan dan lain-lain di kemudahan pengeluaran / runcit
Kos pembungkusan adalah kos berubah-ubah dalam kemudahan pengeluaran

Bagaimana untuk mengira kos pembolehubah

Formula untuk mengira kos pembolehubah adalah:

Jumlah Kos Pembolehubah = Kos berubah seunit (kos berubah bagi satu unit) X Jumlah unit yang dihasilkan

Adalah penting bagi perniagaan untuk mengira dan membiasakan diri dengan kos pembolehubah mereka kerana ia membantu mereka dalam belanjawan untuk dana semasa di peringkat pengeluaran dan juga membantu mereka menetapkan harga runcit produk.

Dengan menganalisis berapa banyak yang dibelanjakan untuk menghasilkan produk, pengeluar boleh menetapkan harga runcit supaya syarikat boleh memecahkan walaupun dan membuat keuntungan atas penjualan barangan ini.

Formula mudah untuk mengira kos pembolehubah adalah untuk menulis semua kos yang anda tanggung untuk satu unit yang dihasilkan dan darabkan ini dengan jumlah unit yang dihasilkan.

Mereka yang ingin menggunakan kos berubah untuk menentukan kos keseluruhan produk boleh menggunakan dua pendekatan berikut:

1. Kaedah kos langsung

Kaedah kos langsung mengira semua kos pembolehubah langsung yang masuk ke dalam menghasilkan unit atau jumlah unit dan tidak mempertimbangkan sebarang kos tetap seperti sewa, gaji, jentera atau susut nilai.

Dalam kaedah ini kos langsung menghasilkan produk seperti bahan langsung, buruh langsung, caj pembungkusan unit, caj pengangkutan seunit dan lain-lain diambil kira semasa mengira kos.

Sebagai contoh: Kos pembolehubah membuat produk adalah:

Bahan langsung - 2 USD
Buruh Langsung - 1.5 USD
Caj pembungkusan - 0.25 USD
Pengangkutan - 0.25 USD
Jumlah pembolehubah Kos menjadi 4 USD, pengeluar harus melebihi nilai ini kerana ia adalah kos minimum untuk membuat produk.

2. Kaedah margin sumbangan

Kaedah margin sumbangan digunakan untuk mengira keuntungan produk atau perkhidmatan dengan menolak jumlah kos pembolehubah daripada jumlah hasil jualan. Kaedah ini membantu memahami berapa banyak keuntungan yang boleh diperolehi dengan menjual produk dan membantu menentukan harga unit.

Untuk meningkatkan keuntungan, syarikat mesti mempunyai harga jualan yang tinggi atau kos berubah yang rendah.

Margin Caruman = Jumlah Hasil Jualan - Jumlah Kos Berubah

Sebagai contoh: Jumlah kos pembolehubah termasuk bahan (2 USD), buruh (1.5 USD), penghantaran dan pembungkusan (0.5 USD) ialah 4 USD.

Untuk 1000 unit yang dijual, jumlah kos berubah ialah 4000 USD.

Jika jumlah hasil jualan ialah 10,000 USD, maka margin sumbangan dikira sebagai:

10,000-4000 USD = 6000 USD.

Amalan terbaik untuk menguruskan kos pembolehubah

Menguruskan kos pembolehubah membantu dalam banyak keputusan penting seperti menetapkan harga jualan produk, menganalisis perbelanjaan kos dan oleh itu mengurangkan overhed, merancang belanjawan pengeluaran dan lain-lain.

Perniagaan mesti berusaha untuk menguruskan kos berubah mereka supaya mereka dapat memperoleh keuntungan yang lebih tinggi.

Berikut adalah beberapa amalan terbaik untuk menguruskan kos pembolehubah:

Kos bahan yang lebih rendah - membeli secara pukal dan pada harga borong diskaun dapat membantu menurunkan kos bahan. Kos bahan yang rendah membantu mengekalkan kos unit kurang tetapi ia boleh dijual pada harga jualan nominal, meningkatkan keuntungan.
Ekonomi skala - ia adalah amalan biasa yang menghasilkan jumlah yang lebih tinggi membantu dalam mengurangkan kos pembolehubah keseluruhan dan oleh itu syarikat cuba masuk untuk jumlah yang lebih besar untuk mencapai skala ekonomi.
Kos Buruh yang Lebih Rendah - Mengurangkan perbelanjaan buruh keseluruhan anda adalah penting kerana kos buruh bertambah dan dapat meningkatkan kos pembolehubah anda dengan ketara. Melabur dalam mesin automatik boleh membantu menurunkan kos berubah dalam jangka masa panjang.

Ini adalah beberapa amalan industri terbaik yang boleh membantu mengurangkan kos pembolehubah supaya anda dapat mengekalkan kos pembuatan produk anda rendah dan dengan itu meningkatkan keuntungan bersih.